اول ، وسط یا آخر سال بازنشسته شویم؟
محمد حسین قشقایی
پایان سال است ، سئوالات مربوط به بازنشستگی همیشه بخش عمده ای از پرسشهای خوانندگان را تشکیل می دهد، بنابراین در این شماره سعی می کنیم سئوالات و موضوعات کلیدی و پرکاربرد در حوزه بازنشستگی را مورد بررسی قرار دهیم . خوانندگان محترم می توانند پرسشهای خود را در زمینه های مختلف کار و تامین اجتماعی به آدرس ایمیلی که در بالای صفحه درج شده ارسال نمایند. تمامی سئوالات در همین صفحه پاسخ داده خواهد شد.
1- حداقل سابقه لازم جهت احراز شرایط بازنشستگی در قانون تامین اجتماعی 10 سال است. بنابراین سابقه کمتر از 10 سال با وجود شرایط سنی لازم مانع برقراری مستمری بازنشستگی است. مگر این که سنوات کسری تا ده سال به صورت یکجا از تامین اجتماعی خریداری شود. این مقرره در مورد بیمه شدگانی است که از شرایط سنی لازم برخوردارند (آقایان 60 سال و خانمها 55 سال) ولی سابقه آنها کمتر از 10 سال است. این افراد می توانند با پرداخت حق بیمه سالهای کمتر از 10 سال (خرید سابقه بیشتر از سقف ده سال قابل پذیرش نیست)با 10 روز حقوق بدون رعایت ماده 111 قانون تامین اجتماعی که پرداخت حداقل حقوق را لازم دانسته بازنشسته شوند. برای این که یک شخص بتواند از حقوق پایه (حداقل حقوق تعیین شده توسط شورایعالی کار) برخوردار شود باید حداقل 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه داشته باشد. بهترین حقوق بازنشستگی برای افرادی است که 30 سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند و افزایش های حقوق سالانه نیز در پرداخت حق بیمه آنها اعمال شده باشد.
2-حداکثر سابقه قابل محاسبه در صندوق تامین اجتماعی 35 سال است. بنابراین چنانچه کسی بیش از سنوات مذکور دارای پرداخت حق بیمه باشد، در میزان مستمری اش تاثیری ندارد. بر این اساس فرمول محاسبه مستمری عبارت است از:
میانگین دستمزد مبنای پرداخت حق بیمه در دو سال آخر اشتغال ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه (که از ده سال کمتر و از 35 سال بیشتر نباشد) تقسیم بر 30.
قطعا اگر بیمه شده ای بتواند تا سقف 35 سال حق بیمه به صندوق تامین اجتماعی پرداخت کند، حقوق مستمری بهتری دریافت خواهد کرد.
3-مبنای احراز شرایط بازنشستگی مفاد مندرجات مندرجات شناسنامه ای است که در بدو بیمه شدن به سازمان تامین اجتماعی ارائه شده است. بنابراین چنانچه بیمه شده از طریق مراجع قانونی و دادگاه تغییراتی در سن خود ایجاد کند، مثلاً سن خود را افزایش دهد، ملاک عمل نبوده و مبنا همان سن فرد در شناسنامه اولیه خواهد بود و نمی تواند از طریق شناسنامه دوم، خدمات و مزایای بازنشستگی دریافت نماید. این قاعده در مورد افراد تحت تکفل بیمه شده اصلی نیز جاری است و تنها شناسنامه اولیه آنها ملاک عمل می باشد.
4- برای احراز بازنشستگی وجود شرایط سنی و سابقه توامان لازم است.
5-سوابق انتقالی از سایر صندوقهای بازنشستگی در احراز شرایط بازنشستگی ملاک عمل نبوده و این سوابق فقط در میزان مستمری تاثیر خواهد داشت. بنابراین بیمه شده ای که سوابق خود را از صندوقهای دیگر به سازمان منتقل کرده است باید حداقل سابقه (10 سال) را در سازمان تامین اجتماعی احراز کرده باشد.
6- بیمه شده خانمی که مستمری بازنشستگی دریافت می کند در صورت فوت همسر می تواند از مستمری همسر خود نیز برخوردار شود. یعنی از هر دو مستمری استفاده کند. ولی در صورت استفاده از مستمری بازنشستگی، نمی تواند از بابت والدین خود نیز از مستمری بهره مند شود. در صورتی که خانمی شرایط دریافت مستمری بابت همسر و پدر خود را داشته باشد، فقط می تواند از مستمری همسر خود برخوردار شود.
7-تا پایان برنامه پنجم توسعه(تا پایان سال جاری) چنانچه دستمزد مبنای کسر حق بیمه، بیمه شدگان در دو سال آخر خدمت با سالهای قبل از آن به صورت غیر متعارف افزایش یافته و این افزایشها نیز به دلیل ارتقاء شغلی نباشد، محاسبه میانگین دستمزد بر اساس 5 سال پایانی اشتغال صورت خواهد گرفت. افزایش متعارف مواردی است که افزایش حقوق بر اساس مصوبات شورایعالی کار، هیات دولت و مجلس شورای اسلامی انجام گرفته باشد.
8-مستمری دریافتی از بابت بازنشستگی به موجب ماده 111 قانون تامین اجتماعی نباید از حداقل حقوق کارگری که هر سال توسط شورایعالی کار تصویب می شود کمتر باشد، مگر در مورد کسانی که زیر 20 سال سابقه داشته باشند که در این صورت مستمری پرداختی به میزان سنوات پرداخت حق بیمه آنها محاسبه و پرداخت خواهد شد.
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۷ ساعت ۹:۵۶ ق.ظ توسط محمد حسین قشقایی
|